صبح امید

می گویند دلتنگ نباشم!

خدای من!!! مگر می شود؟؟؟

انگار به آب بگویند «خیس» نباش...

مگر میشود کسی دلتنگ تونباشد

تا کی برای دیدن رویت دعا کنم؟

تا کی دو دست خویش به سوی خدا کنم؟ 

در پیشگاه قدس تو از خاک کمترم 

بگذار خاک پای تو را توتیا کنم 

امّید زندگانی من ، مهدی عزیز! 

من آمدم به درگه تو التجا کنم 

با این زبان الکن و این طبع نارسا 

هر جا روم برای ظهورت دعا کنم 

جبریل مفتخر به گدایی کوی توست 

لایق نیَم گدای تو خود را صدا کنم 

با نامه ای سیاه به درگاهت آمدم 

شاید تو را ز آمدن خود رضا کنم